دیگه این قوزک پام یاری رفتن نداره
لبای خشکیده ام حرفی واسه گفتن نداره
چشمای همیشه گریون اخه شستن نداره
تن سردم دیگه جایی واسه خفتن نداره
میخوام از دست تو از پنجره فریاد بکشم
طعم بی تو بودنو از لب سردت بچشم
نطفه ی باز دیدنت رو توی سینم بکشم
مثل سایه پا به پام من تو رو همرام نکشم
بذار من تنها باشم میخوام که تنها بمیرم
برمو گوشه ی نتهایی و غربت بگیرم
من یه عمریست که اسیرم زیر زنجیرغمت
دست و پام غرق به خون شد دیگه بسه موندنت
دیگه این قوزک پام یاری رفتن نداره
لبای خشکیدم حرفی واسه گفتن نداره
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند